Gisteren heb ik weer een opdracht afgerond. Tot volle tevredenheid van beide partijen heb ik het afgelopen half jaar als directiesecretaresse / bestuursondersteuner gewerkt. Al vrij snel nadat ik gestart was kwam de vraag die ik al zo vaak heb gekregen en waarop mijn antwoord altijd een duidelijk NEE is: “zou je niet vast in dienst willen komen?”. Deze keer zei ik niet meteen nee. In verband met de onzekere tijden door het corona-virus wilde ik er toch nog eens goed over nadenken. Tijdens een fijne strandwandeling met een dierbare vriendin bracht ik het ter sprake. En opeens werd het me weer duidelijk. Mijn hoofd zei JA, maar m’n lijf zei NEE. Een paar jaar terug zou ik waarschijnlijk gedaan hebben wat m’n hoofd me vertelde. Maar nu niet. Twee jaar terug heb ik na een zware les besloten voortaan naar mijn onderbuikgevoel te luisteren én, sterker nog, er ook naar te handelen. Drie keer raden wat vervolgens mijn antwoord was ……
Worstel jij ook wel eens tussen je verstand en je gevoel? Zeg jij ook wel eens JA terwijl je NEE voelt? Ik help je graag bij het vinden van de juiste keuze.
In mijn coachpraktijk had ik een cliënt die aangaf niet voor grote groepen te kunnen praten. Daar had hij last van, omdat hij voor zijn werk vaak presentaties moest geven. Vaak lukte het hem om iemand uit zijn team te laten presenteren, maar daar kwam hij op een gegeven moment niet meer mee weg. Van zijn manager kreeg hij de kans hier met coaching wat aan te gaan doen.
Samen gingen we op zoek naar dát wat hem zó in de weg zat. Dat wat ervoor zorgde dat hij ervan overtuigd was geraakt niet voor grote groepen te kunnen praten. Om daar te komen gingen we terug naar zijn kinderjaren. Toen we de oorzaak gevonden en erkend hadden, hebben we de overtuiging die hem zo beperkte met een oefening afgezwakt. Vervolgens hebben we deze beperkende overtuiging vervangen door de overtuiging dat hij wel voor groepen kon spreken. Blij ging hij naar huis. Een week later belde hij me op. Het had gewerkt! Niet alleen had hij de presentatie gegeven, hij kreeg er ook nog eens hele goede reacties op! Herken jij dit? Wat is jouw BEPERKENDE OVERTUIGING? Ik help je graag deze met je te onderzoeken en te vervangen door een HELPENDE OVERTUIGING.
Als freelancer met een eigen coachpraktijk en een bedrijf als freelance bestuursondersteuner kom ik op vele plekken. Bij mijn huidige opdracht als bestuursondersteuner had ik al vrij snel het gevoel dat dit niet mijn plek was, maar de plek van een vriendin van mij. Ik was tijdelijk ingehuurd met het idee in alle rust een vaste medewerkster te zoeken voor deze functie. Bij het starten van de sollicitatieprocedure attendeerde ik mijn vriendin op de vacature. Samen met nog 84 andere geïnteresseerden solliciteerde ze. Ze werd uitgenodigd voor een 1e gesprek, een 2e gesprek en uiteindelijk viel de keus op haar! Ik was blij, door het dolle, geëmotioneerd en vroeg me af wat het was, dat maakte dat dit me zo raakte. Dit betekent immers ook dat mijn opdracht eind juni afloopt, wat in deze corona-tijd niet echt handig is. Wat maakte dat het me zo emotioneerde? Het antwoord is VERBINDING! Een van mijn KERNWAARDEN. Ik had mijn vriendin (ook een alleenstaande hardwerkende moeder) kunnen verbinden aan een baan waar zij zich zeker op haar plek zal gaan voelen. Wil jij ook meer weten over je kernwaarden? Je plek of verbinding? Als coach help ik je er graag bij.